... | version: 6.02.2012 17:57

Zamknięci w swym życiu,
w ciężkich psychicznych kajdanach,
porównywalni do zwierząt,
poniżani i głodni, jak wilki zimową porą.

Skazańcy o niebieskich oczach,
zamieszkują coraz to w innym więzieniu świata,
Wycięczeni głodem i chłodem,
modlą się, by nie cierpieć bólu.

We wszystkich więżieniach na ziemi,
zamieszkują ludzie winni swego czynu,
i ci nie winni, niezaradni ,
olbo nieświadomi swego czynu.

Tak jak ci, niby winni,
z oczami w kolorze chabru, jak morze
w pochmurny dzień, chwiejnym krokirm,
przemieżją z więżienia do więzienia.

Autor, vogu
Madrid, 5,02,2012 roku.