Chleb z drewna | version: 6.06.2020 10:33

Wiersz z drewna,
rzeźbiony jak ołtarz,
w starym kościele.

Chleb z drewna,
jak prawdziwy
kształtem przypomina
chleb,
kolorem przypomina
chleb,
zapachem przypomina
mebel.
Gdy stary i wilgotny
kurz i kadzidło
czuć.

*
Znalazłam na śmietniku
starą stoliczkoszafkę
sprzed ery telewizorów płaskich
jak ściana.
Chodziłam koło niej
przez kilka dni.
Trzeba było przedrzeć się
przez cerbera na bramce.
Powiedział: - yyyy
i skinął głową.

To jednak szafkostoliczek.
Ciężki jak drewno.
Rozbolał mnie od niego
krzyż.

Przez kilka dni pachniał
śmietnikową wilgocią,
trochę starym kurzem i drewnem.
Teraz jego zapach
zintegrował się z zapachem
dwóch stoliczków z Ikei
oraz rattanową kolumną
specjalnie na książki i duperele
z drugiej ręki
oraz starymi jak świat
wiklinowymi szafeczkopółeczkami,
z których jedna pamięta październik
akademicki a druga
od bladego gościa za trzy dychy
na stacji metro Świętokrzyska.

*
Coś do chleba.
Coś do wiersza.
Coś na stół.