nada | version: 4.10.2011 11:47

author: GeMa
0.0/5 | 0


Ο καιρός είναι φοβερός και το σκάω από το γραφείο και πετάγομαι στο Στάρμπακς στην Κηφισιά (στο καλό αυτό που είναι δίπλα από τον πύργο του Ζoρζ). Είμαι ο μόνος πελάτης. Παίρνω ένα μόκα Φρεντουτσίνο με δύο δόσεις εσπρέσο και σαντιγί από πάνω. Με παγιδέψανε είμαι προγραμματισμένος να λέω αυθόρμητα ναι. ‘’Να βάλουμε έξτρα εσπρέσο?’’ ‘’ εεε… ναι’’. ‘’Θέλετε σαντιγί?’’ ‘’εεε… ναι’’. Υπάρχουν τρεις διαφορετικές συσκευασίες. Δεν έχω ποτέ συγκρατήσει τα ονόματά τους αλλά όλα ακόμα και το μικρούλι σου προκαλεί δέος . Είναι κάπως έτσι... γκράντε! (το μικρούλι), γκραντίσιμο!! (το μεσαίο), γκραντιόζο!!! (το μεγάλο). Παραγγέλνω με υπερηφάνεια το μεγάλο. Πληρώνω ένα εξωφρενικό ποσό και βγαίνω έξω κρατώντας τον καφέ σαν γλάστρα στα χέρι μου τραγουδώντας όπερα. Στο δρόμο όμως όλοι μοιάζουν βιαστικοί και σφιγμένοι. Βολτάρω μέχρι της κερασιές και αγοράζω μερικά βιβλία. Ξοδεύω αρκετή ώρα εκεί μέσα σφυρίζοντας χαρούμενα και η σαντιγί καταποντίζεται. Επιστρέφω στην ασφάλεια του γραφείου μου κρατώντας μια γλάστρα με χώμα στα χέρια μου και μια σακούλα βιβλία. Διαβάζω.

Δύο καθήκοντα στην αρχή της ζωής σου να στενεύεις ολοένα την τροχιά σου και στο τέλος να σιγουρευτείς ότι δεν βρίσκεσαι έξω από αυτή. Κάφκα 1920. Τι θέλει να πει ο ‘μεγάλος’? Μου άρεσε πολύ. Ήταν όμορφα λόγια καλά συνταιριασμένα και τα καμπανάκια του υποσυνείδητου κουδούνιζαν σαν τρελά. Δυο πράγματα …. χμμμ! …. να στενεύεις ολοένα την τροχιά ….χμμμμ….. και στο τέλος να σιγουρευτείς ότι δεν βρίσκεσαι έξω από αυτή. Η λέξη κλειδί είναι προφανώς η ‘τροχιά’. Αρχικά υπέθεσα ότι εννοεί τη διαδρομή το μονοπάτι που επιλέγουμε να ακολουθήσουμε άρα μας προτρέπει να μην ξεστρατίζουμε και να επιμένουμε στους στόχους μας. Κάτι όμως δεν μου πήγαινε καλά. Μιλούσε σαν τα αφεντικά μας ... και η λέξη στενή δεν μου πήγαινε καλά ... και έπειτα ήταν και το άλλο η τροχιά μας μπορεί να μην έχει καμία σχέση με τη θέλησή μας αλλά με άλλα πράγματα όπως η φυγόκεντρος ή η κατεύθυνση προς την οποία μας έχουνε κλωτσήσει. Μετά από λίγη σκέψη κατέληξα ότι είναι μια ανατολίτικου τύπου παραίνεση. Σημασία δεν έχει η τροχιά αυτή καθαυτή αλλά το κέντρο. Η επιστροφή μας σε αυτό που αποτελεί τον πυρήνα της ύπαρξης μας. Η μεγάλη περιπέτεια ξεκινά με την εξερεύνηση του εαυτού μας. Αυτό είναι το τελευταίο σύνορο.

Σήκωσα τα μάτια μου ο χάλκινος βούδας στην άκρη του γραφείου μου χαμογελούσε με νόημα.

Ο Βούδας και ο Κάφκα θα τα πηγαίνανε καλά μεταξύ τους.

Μου είναι και οι δύο συμπαθείς.

Σήμερα αν πίστευα σε κάποιον θεό αυτός μάλλον θα ήταν ο βούδας. Ένα χοντρός χαλαρός τύπος το εντελώς αντίθετο του φιγουρατζή. Χωρίς έγνοιες, χωρίς ακίνητα στο όνομά του, χωρίς εκλογικό βιβλιάριο ή φορολογική ενημερότητα, χωρίς βλέψεις, χωρίς εχθρούς, χωρίς τίποτα. Ο χριστιανισμός έχει πολλή πάθος πολλή βία πολλή αίμα για τα γούστα μου … καρφιά, σταυροί, κόκαλα, λεπροί, πόρνες, πείνα, δίψα, στερήσεις, ανθρωποφάγα λιοντάρια, στήλες άλατος, κατακλυσμοί, σιδερόφραχτη σταυροφόροι, πονηρά φίδια, ζόμπι (βλ. Λάζαρος), αποκεφαλισμοί, είναι πραγματικά ατελείωτη η λίστα των εξωφρενικών φρικαλεοτήτων και των απόκοσμων τεράτων που σε απειλούν. Κανείς δεν ξεφεύγει από την μέγγενη του Χριστιανισμού. Ο Χριστιανισμός σε βάζει στην πρίζα σε γεμίζει ενοχές σε φωνάζει αμαρτωλό για ψήλου πήδημα. Σε όλους ανακαλύπτει αμαρτίες. Όλα είναι αμαρτίες! το γαμήσι, ένα παγωμένο ποτήρι μπύρα, ο Δαρβίνος και ο Μπιλ Γκέιτς, η τρομπέτα του Μάιλς, η φιλοδοξία, η αυτοάμυνα, οι σκέψεις, τα ένστικτα. ΟΛΑ. Σε θέλει στρατιώτη. Ο Βούδας στα αρχίδια του, δεν επεμβαίνει στη ζωή σου καθώς δεν τον ενδιαφέρεις περισσότερο από την κερασιά ή τα κίτρινα φύλλα μπαμπού που τρίζουν κάτω από την μαλακή πατούσα του. Δεν έχει να σου διδάξει κάτι ούτε ενδιαφέρεται να μαζέψει μαθητές να βγάλει λόγους ή να χτίσει εκκλησίες.

Ο καφές είναι γλυκός σαν πάστα.

Λέω να φτιάξω μια ζεστή κούπα τσάι και να στρωθώ στη δουλειά.

Poem versions

 
COMMENTS