wychowany na Kaczmarskim | version: 8.06.2015 21:10

wychowany na Kaczmarskim

ja wychowany na Kaczmarskim
profetą sensu piewcą prawdy
co hipokryzji zdzierał maski
znacząc mądrości szlak jedwabny

ja wychowany na Kaczmarskim
co opisywał bez ogródek
przywary nasze z Bożej łaski
nie oszczędzając ich pobudek

ja wychowany na Kaczmarskim
nieobce mi historii wolty
moich praszczurów rechot dziarski
i populizmu krótkie szorty

ja wychowany na Kaczmarskim
łagodnych krain nie znam raczej
moja kraina wciąż mnie martwi
szyderczym śmiechem gorzkim płaczem

ja wychowany na Kaczmarskim
swą arkę zatopiłem nieraz
zbroję spaskudził pies bezpański
pod murem politycznych przemian

ja wychowany na Kaczmarskim
do słowa mam szacunek wielki
zdany na łaski i niełaski
tych co posiedli rozum wszelki

ja wychowany na Kaczmarskim
z tą świadomością wciąż się budzę
biorąc z ordnungiem marynarskim
na swoje barki błędy cudze

ja wychowany na Kaczmarskim
wytrychem słów dotykam zamków
a oni myślą że to żarty
choć tylu mam współwychowanków

więc wyję dziś jak wilk na puszczy
w rozsądek wierząc i pragmatyzm
nie dajmy się zakrzyczeć tłuszczy
my - wychowani na Kaczmarskim

pw 2015.06.08