Kartka z kalendarza

wychodzą z nas Erynie
wychodzimy z siebie
ścigamy się z płaczem – łzy upadają (bo to ich piętno)
ryglujemy drzwi do swego serca
rządzimy swym umysłem dając pole do popisu zmysłom
streszczamy wiersze, opowiadania, dramaty

zostaniemy zatrzymani wichrami
zobaczymy to, czego nie lubimy
zobaczymy to, co lubimy
odkryjemy to, nad wyraz materialne

uznamy za równie ważne argumenty wierzących i niewierzących

nie sparzymy się kamieniem węgielnym