SZEŚĆDZIESIĄT SZEŚĆ

SZEŚĆDZIESIĄT SZEŚĆ JESIENI

Można się zagubić
w konkrecjach chwil
pustego niepewnością horyzontu
w jego niedorzecznych przestrzeniach
szczęśćdziesiątej szóstej jesieni

I choć tam nic nie ma
to w jeszcze większe nic się zmienia
przedziwną inercją
czas sowizdrzał białe plamy międli
nawet własne dożywocie

W końcu zapętli

⊰Ҝற$⊱……………………………………………………… Kołobrzeg - 17 lutego '22