Gra

autor:  Ula eM
5.0/5 | 11


Tratwa nad wodospadem,
kra wśród Oceanu Lodu,
gniazdo w gałęziach pękającej topoli,
tam mieszkam.

Czasem
niewiele więcej niż sześćdziesiąt sekund
aby obejrzeć życie jeszcze raz.
Ależ ono było piękne.

Nie wygrasz diable z kobietą.
Ma patent, jak zanieść Bogu swoje szczęście.
To nic osobistego,
wystarczy spojrzeć ci w oczy, jak katu,
a tracisz moc.

Mniej niż jedna minuta,
tyle trwa wspomnienie.
Ale warto było.

Wersje wiersza


 
KOMENTARZE


Moja ocena

Moja ocena:  

Moja ocena

Moja ocena:  

Moja ocena

Moja ocena:  

Moja ocena

Moja ocena:  

Moja ocena

Moja ocena:  

Moja ocena

Moja ocena:  

Moja ocena

Moja ocena:  

Moja ocena

Moja ocena:  

Moja ocena

Moja ocena:  

Moja ocena

Moja ocena:  

Moja ocena

Moja ocena: