miłość na przyszłość

miłość na przyszłość

taki stan zawieszenia na płocie
zimnych koszul które wciąż smaga słota
rozwieszone na marne
porzucone niezdarnie
jak ten ktoś który w porę nie dotarł

zmienia czas priorytety i cele
zmienia nas w opar mgły w ludzkim ciele
w gęsty pył czarny dym
goniąc resztkami sił
w szary nurt skrapla się łąki zieleń

pierwszych zdrad drugich żon trzecich zdarzeń
czwartych ust piątych snów szumnych wrażeń
prosty ład złamał grad
kiedy z nieba nam spadł
pośród pól snują się resztki marzeń

zatańczyłaś przy ogniu pod wieczór
przytuliłaś ramiona swych przeczuć
dźwięki strun w żyłach rum
w głowie trwa myśli szum
chyba coś przeoczyłaś w pośpiechu

nic już nie wiesz o sobie i o nas
nic już nie wiesz opowieść skończona
takie nic takie wszystko
taka miłość na przyszłość
tak na zaś w inny czas odłożona

PW