Na granicy snu

Nieustannie drżący pod jej obrazem
wspominasz...

Usta pełne jej ciała
niewysłowiona pełnia uśmiechu
szepty waszych dłoni
spowite purpurą zachodu

Troski milkną

Wyłączasz muzykę
stapiasz się z ciszą
Pozorny kres doznań wyznaczasz
zamykając powieki

Już nie liczysz łez

W odbiciach łaskawych luster
twoje oczy wciąż są zielone
jej źrenice stale patrzą tobą