o jeden krok za mało

Przepędzę cię nieśmiałości.
Na cztery strony świata.
A swoim konwenansom,
wykopię wreszcie grób.

Założę jeansy, trampki.
I biegi dam na luz.

Nie będę wciąż uciekać.
Zakładać barier stu,
bo ktoś mi ciebie skradnie.
Wszak kobiet wokół w bród.

Już wiem, że nie chcę, byś
przyjacielem moim, tylko był.