(IPOGS, Song) Na pierwszy znak,Radość rozstania
Ja Cię proszę, mnie nie wnerwiaj,
Bo siły mam coraz mniej.
Zbieraj swoje graty chyżo
I wynoś stąd szybko się.
Na początku było słodko,
Czekoladki, kwiatów moc.
Obietnicy słodkie słowa,
Rozjaśniały nasz dzień i noc.
Moment ten, gdy mam cię dość,
Każdy dzień, daje mi w kość.
Czas uwolnić się, mówię ci.
Od jutra znów zacznę żyć,
Radości rozsnuję nić
Nie zniszczysz mi jej, już o nie.
Gorzko porzucam nasze wspólne sny,
Dom, ogród, dzieci i w tym wszystkim my.
To moment ten, gdy mam cię dość,
Każdy dzień, daje mi w kość.
Czas uwolnić się, mówię dziś.
Bo siły mam coraz mniej.
Zbieraj swoje graty chyżo
I wynoś stąd szybko się.
Na początku było słodko,
Czekoladki, kwiatów moc.
Obietnicy słodkie słowa,
Rozjaśniały nasz dzień i noc.
Moment ten, gdy mam cię dość,
Każdy dzień, daje mi w kość.
Czas uwolnić się, mówię ci.
Od jutra znów zacznę żyć,
Radości rozsnuję nić
Nie zniszczysz mi jej, już o nie.
Gorzko porzucam nasze wspólne sny,
Dom, ogród, dzieci i w tym wszystkim my.
To moment ten, gdy mam cię dość,
Każdy dzień, daje mi w kość.
Czas uwolnić się, mówię dziś.
Dużo transakcentacji. Powinno być raczej tak
Ja Cię proszę, mnie nie wnerwiaj,Bo mam siły coraz mniej.
Zbieraj swoje graty chyżo
I się wynoś szybko stąd .
Na początku było słodko,
Czekoladki, kwiatów moc.
Obietnicy słodkie słowa,
Rozjaśniały dzień i noc.
Moment ten, gdy mam cię dość,
Każdy dzień mi daje w kość.
Czas uwolnić się, mówię ci.
Z dniem jutrzejszym zacznę żyć,
I radości chwycę nić
Już nie zniszczysz jej, nie o nie.
(...)
Moja ocena