by dalej żyć

nie wypada stać w kolejce po oazy
i zatykać nos przed przesiąkniętym
wyziewami ludzkiego jadu powietrzem

ziemia pełna grzechu upokorzenia
bez instrukcji przetrwania przyklękła
a godniej byłoby dla niej tak bezwyjątkowo
zebrać gorzkie nasiona niezgody

mimo to błyszczą ci oczy
gdy gnasz saniami
pod czarnym niebem
w cichą ciepłą przystań

kto powiedział że szczęście
to brak cierpienia
świat parzy odstręcza i frapuje
co zostaje zatem

Tatry... no i Chopin


©Ivka Nowak, 22 sierpnia 2014