Nadziemskim krokiem

5.0/5 | 8


poprowadzę cię w nieznane
tam gdzie nie sięga wzrok
w odrębny świat za horyzont
niewydeptanych ścieżek

tam
gdzie oko gubi się w zamieci
gwieździstego nieba
gdzie powietrze delikatnie wzorzyste
nieskażone i wonne

gdzie tafle jedwabistych jezior
żyją tańcem
urzeczonych ważek i motyli

tam
gdzie pyszne łąkowe knieje
śmieją się tysiącem białych złocieni
a w kępach zielonych traw
różowią się koniczyny

gdzie łany dorodnych zbóż
utkane czerwienią makowych rzęs
zalotnie mrugają do słońca

tam
gdzie wspomnienia tak bliskie
ojczyste




©Ivka Nowak, 8 maja 2014



 
KOMENTARZE


Moja ocena

Moja ocena:  

Moja ocena

Moja ocena:  

Moja ocena

Moja ocena:  

Moja ocena

Moja ocena:  

Moja ocena

Moja ocena:  

Moja ocena

Moja ocena:  

@

Iv, od razu przypomina mi się Polonez z Pana Tadeusza
Wojciecha Kilara.
Wszystko jasne.

Tytuł wiersza

zaczerpnięty z charakteru "Poloneza", tańca niezwykle dostojnego, mistycznego...nadziemskiego :-)))

Moja ocena

Moja ocena:  

Moja ocena

Wiem że taki wiersz musi od czasu do czasu powstać.
W takich przypadkach zawsze bez uwag.
Moja ocena: