Zemszczę się II

autor:  Renata Cygan
5.0/5 | 15


Zemszczę się. Odwet wezmę gromki.
Złość mi przysłania trzeźwy sąd.
Nerwy napięte jak postronki,
czuć przepalonych styków swąd.

Zgniotę kolanem. Zduszę krtań ci.
Inwektyw stosik wsączę w głąb.
Wężowy głosik piekło niańczy,
wbiję w tętnicę ostry ząb.

Zemszczę się. Łamać będę kołem.
Przeklnę po stokroć wszerz i wzdłuż.
Obleję gotującą smołą,
posypię pierzem wzbiwszy kurz.

A jak już zjawisz się na progu
i spojrzysz tak jak umiesz - czule,
to się jak zwykle ugną nogi,
zemsty zarzucę i... przytulę.

RC Apr 2013



 
KOMENTARZE


Moja ocena

Moja ocena:  

Moja ocena

Moja ocena:  

Moja ocena

Moja ocena:  

Moja ocena

Moja ocena:  

Moja ocena

Moja ocena:  

Moja ocena

Moja ocena:  

Moja ocena

Moja ocena:  

Moja ocena

Moja ocena:  

Moja ocena

Moja ocena:  

Moja ocena

Moja ocena:  

@Marku

Ano, często w mojej głowie dochodzi do zwarć i stąd przepalone styki...
Cieszę się, ze Cię rozbawilam. Taki tez jest moj zamiar.
Pozdrowionka :))

Ha,ha

Ale mnie rozbawiłaś...słowami.
No i ten...
... przepalonych styków swąd.
Powiedz
Skąd to się bierze w Twojej głowie;
Skąd?

Moja ocena

Moja ocena:  

Moja ocena

Moja ocena:  

Moja ocena

i to lubię..
Moja ocena:  

Moja ocena

Moja ocena: