Wrócić do życia

Więdną chęci by się w garść wziąć
więdnie wola
marznie krew bo serce bije na pół gwizdka
nieurodzaj w duszy w sadzie i na polach
nieprzyjemnie
nieprzyjaźnie
sprawa śliska

bujnie rosną niepokoje jak po burzy
troski kwitną najpiękniejszym zdrowym kwiatem
atmosfera złym emocjom pięknie służy
licho pędzi jakby je ktoś smagał batem

schną nadzieje pozbawione ciepłej dłoni
marzeń truchło leży w kącie niespełnione
może jeszcze będzie warto się pokłonić
i do życia wrócić
chociaż poranione

RC 7.02.2012