Dokąd pójść?

osty i pokrzywy jeżą broń
w ustach sucho a oczy bolą
dzisiaj nieciekawe jak wczoraj
jutro niepewne jak dziś

z parapetu złazi farba
z sufitu kapie
ulubione biurko zieje czeluścią 
urwanych drzwiczek
tylko czekać aż coś spadnie mi na głowę

przyjaciele umykają jeden po drugim
by się rozmyć i zniknąć bez śladu
w obawie przed widmem 
odpowiedzialności za mnie
nie winię ich ale żal jest

najchętniej też uciekłabym od siebie
od tych klątw 
co strzępami smagają raz po raz
nie dając wytchnienia
i odbierając wiarę

nie wiem gdzie się obrócić
nie mam dokąd pójść
pnącza sięgają kolan
ścieżka zarosła chwastami
już nie wierzę w moc trzynastki

łykając kolejną pigułkę 
czekam na cud

RC 1.02.2013