Kryzys wieku średniego

autor:  Renata Cygan
5.0/5 | 17


wyprana z kolorów
szarzeję w przyspieszonym tempie
na płasko i bez wzorów
zhardziałam i raczej nie zmięknę

przywiędłe róże
majestatem już dawno nie raczą
przebrzmiały burze
rytuały dziś nowe czas zacząć

gdzieś się zgubiła
ta ciekawość co mur zburzyć mogła
czujność uśpiła
nowa era- tę starą czas poddać

przyćmionym wzrokiem
przypatruję się sobie sprzed laty
powolnym krokiem
spisywana w całości na straty

RC 12/2012



 
KOMENTARZE


Moja ocena

Moja ocena:  

Moja ocena

Moja ocena:  

Moja ocena

Moja ocena:  

Moja ocena

Moja ocena:  

Moja ocena

Moja ocena:  

Moja ocena

Moja ocena:  

Moja ocena

Moja ocena:  

Moja ocena

Moja ocena:  

Moja ocena

Moja ocena:  

Moja ocena

Moja ocena:  

Moja ocena

Moja ocena:  

Moja ocena

Moja ocena:  

@Marku

Raz na wozie, raz pod wozem. Nie jest tak źle- masz rację- to tylko wiersz... Pozdrawiam i dziękuję za czytanie :)

Ech Renato....

Chyba nie jest tak źle z tym Średniowieczem!

Moja ocena

Moja ocena:  

Moja ocena

Moja ocena:  

Moja ocena

Moja ocena:  

Moja ocena

Moja ocena: