Próbowałam...

I próbowałam z chmury sfrunąć
i harfą brzdęknąć, trącić struną,
lecz bez polotu się gramolę;
przede mną nicość- za mną pole.

I próbowałam rzeką spłynąć,
co wstęgą wije i oplata,
lecz rwę do przodu jak lawina,
co niszczy, dusi i przygniata.

I próbowałam jak ten puszek
osiąść najlżejszym lądowaniem,
lecz ziemia drży i z posad rusza,
gdy tylko noga moja stanie.

I próbowałam trele ptasie
oswoić- myśląc- chyba da się,
lecz się nie dało. Cisza wroga
straszna i pusta, a nie błoga.

Już nie próbuję. Zarzuciłam.
Sensu nie widzę. Gwiazdom raczej
zawierzać muszę. Moc straciłam.
I tylko serce się kołacze...

RC 19.01.2012