Lepszy wróbel w garści

Prześlizgujesz mi się jak mgiełka,
której schwytać nie sposób rękoma,
gonię wzrokiem wśród tłumu, co zgiełkiem
poprzesłaniał mi postać znajomą.

Już, już czuję pod palcem tę gładkość,
nozdrza ślad twój wdychają na zapas,
choć widuję cię tak bardzo rzadko
znam na pamięć ten drogi mi zapach.

Jesteś mistrzem nad mistrze w unikach,
poprzez palce przemykasz jak woda,
co i rusz prawie, prawie dotykam,
lecz znów gołąb na dachu-
A szkoda...


06.2011