Będziesz. Nic więcej

A może kiedyś los łaskawszy
szans nie poskąpi,
rozprostowany, nieco gładszy
przestanie wątpić.

Przewietrzę stare abażury
na powitanie
i zamaluję szaro-bury
kolor na ścianie.

A ty się zjawisz w fanfar złocie,
z łaskawym sercem,
zostawisz dawny żal na płocie.
Będziesz. 
Nic więcej.

RC 8.02.2012