NAD LOCH NESS UTOPIJNĄ TONIĄ MYŚLI FALE GONIĄ

NAD LOCH NESS UTOPIJNĄ TONIĄ
MYŚLI FALE GONIĄ

Na chwilę tylko przysiadam
nad utopijną mego Loch Ness tonią
gdzie myśli fale gonią
chwilą jeziorną ponapawam
nim srebrny pył rozwieje wiatr
co nocą na Ziemię spadł
świt wygasi światło gwiazd
woalem fosforyzującym
szarość chmurną rozpłoni

Tej czy­stej, prze­źro­czy­stej
wody tajemnej toni
niczym ziele pijane
sitowie w niej zakochane
w poblasku ranka się słania
jak i ja uroczyście
nisko od brzasku się kłania

Nad zaspanym jeziorem
cudem zielonookim
wschodzi rozmarzone Słońce
świat jeszcze zielony złoci
głaszcze blaskiem brzeg zatoki
gdzie na płycizn obrzeżach
myśli fale gonią
i resztki cieni sekretów
nadjeziornych nocy

Srebrzyście złocistej
tej wody tajemnej mocy
niczym ziele pijane
sitowie w niej zakochane
w poblasku ranka się słania
i jak ja uroczyście
nisko od brzasku się kłania

⊰Ҝற$⊱…………………………………… Jezioro Ruduskie - 18 sierpnia '23