autoelegia | wersja: 12.06.2020 20:22

elegia do ściany

z chwili na chwilę
gna donikąd czas
zmienia patrzenie ten świat
dotyka dreszczem
który mrozi dłoń
mrozi skroń

zielone myśli
przefarbował los
w szarobrązowy motyw dni
na torze przeszkód
płotki wyżej wciąż
wyżej dąż

jestem przegrany
z zadatkami na wygranego
jestem wygrany
z zadatkami na przegranego

z uporem biegnę
przez kolejny dzień
szybciej nie mogę chociaż chcę
ciągle do przodu
w peletonie gnam
to nie ja

bez kropli wody
można jakiś czas
przetrwać nim uschnie się na wiór
bez sensu nawet
cały życia szmat
życia szlak

będąc przegranym...