Sztuka zapominania. | wersja: 6.10.2019 18:59

autor: Ula eM
5.0/5 | 10


Samotność to trucizna.
Zabija
powoli.
Ale podawana w małych dawkach
jak belladonna,
- leczy
I nie broń się
moje dziecko,
bo będzie ci najwierniejszą towarzyszką.
Będziesz motylem,
który sam się oplątuje,
ukrywa i przeistacza.
Pomocne bywa zbieranie znaczków,
inne dzieci też zbierają,
możecie wymieniać się samotnością,
barwną, nawet elegancką.
To całkiem nowa wiedza,
przydatna każdej księżniczce.
Z czasem zapomnisz o niej,
złoty pancerzyk, szatka Dejaniry, co chcesz.
Zapomnisz rąk, które cię w nią ubrały.
Zapomnisz - po co.

Wersje wiersza

 
KOMENTARZE


Moja ocena

Moja ocena:  

Moja ocena

Moja ocena:  

Moja ocena

Moja ocena:  

Moja ocena

Moja ocena:  

Moja ocena

Moja ocena:  

Moja ocena

Moja ocena:  

Moja ocena

Moja ocena:  

Moja ocena

Moja ocena:  

Moja ocena

Moja ocena:  

Moja ocena

Moja ocena: