Blizny | wersja: 28.06.2019 12:11

autor: Ula eM
5.0/5 | 3


Piękna kobieto,
o ramionach jak łagodna dolina
wśród wzgórz,
skąd masz te blizny ?

- Walczyłam dla świata
o życie moich dzieci,
ale już odeszły
- w świat.

Piękny mężczyzno,
o piersiach
jak łany dojrzałych zbóż,
skąd masz te blizny.

- Tańczyłem o deszcz
byście nie zwątpili
i Bóg mnie wysłuchał,
w moim kraju,
wśród was.


Wy, piękne dzieci,
o oczach z błękitu,
blizny macie na rękach.

- O mamy uśmiech,
o ojca ciepłą dłoń
walczyłyśmy
zaciekle.
Nadaremno.


 
KOMENTARZE


Moja ocena

Moja ocena:  

Moja ocena

Moja ocena:  

@ Andrzej Malawski

Dzięki

@ Ula Moskal - Zubek

chciałem powiedzieć ale urwało mi wyp. że kiedys też ktoś powiedział żebym skompensował to co chce powiedzieć, i napisałem Ars poetica;)

jeśli byś miała ochote zobaczyć jak kompensowałem się;) kiedyś;)

pozfdrawiam

@ Ula Moskal - Zubek

nie wiem czy jest co poprawiać, trzeba zostawić jak jest, a może kiedyś sytuacja życiowa pomoże ci jeszcze raz podjąć ten temat, i narzuci inną formę, trudno powiedzieć, to wszystko w nas się zmienia, dojrzewa przekształca sie, myślę że jeśli jeszcze towarzyszy ci emocja i i ta ekspresja, to sprubój to zmieścic na walsa, tak było by lepiej, ja już jakiegoś mam, ale limit;), czekam do północy;(

pozdrawiam;)

tak może wals, jak mi kiedyś powiedziano jak znalazłem na pocz

* * *

Temat pewnie tak, bardziej zastanawiam się nad ujęciem,mam czas na poprawki

Moja ocena

Moja ocena:  

dość trudny temat wybrałaś,

no a przy takich tematach trzeba uważac aby nie było patetycznie, bo widzę pusto u ciebie,

pozdrawiam