schody | wersja: 14.10.2015 13:38

schody (z Myśliwskiego )

rozłożyłem dziś ramiona jak skrzydła
by polecieć gdziem lecieć był gotów
tak jak mewa, która drepce po wydmach
w pewnej chwili gotowa do lotu
kiedy wreszcie byłem w górze nad miastem
aby spojrzeć gdzie oko nie sięga
w dół ściągnęły mnie ramiona żylaste
bo czekała codzienna mitręga

po tych schodach do góry i na dół
co dzień wchodzę i schodzę na przemian
obserwując po drodze łez padół
co dwa stopnie swe chłodząc złudzenia

idąc zwykle za nie pierwszą potrzebą
wydreptałem swe ścieżki przez lata
raz mnie w prawo wyrzuciło raz w lewo
zawszem jednak na tor swój powracał
przez pięć stopni czasem hardo skakałem
kocim lotem tnąc chłodne powietrze
kiedy indziej ledwo strach pokonałem
by choć krokiem posunąć się przestrzeń

znów ostatnio gdy minęła mnie starość
tak mozolnie przez czas dobijana
w moim wnętrzu coś żałośnie zagrało
i świadomość podcięła kolana
że te schody co prowadzą pod górę
na początku są ścieżką do nieba
ale z czasem są już tylko konturem
którym trzeba iść dalej bo trzeba

dziś te schody bardziej strome niż wczoraj
i ta góra codziennie jest wyższa
coraz słabsza moja ręka spocona
mocniej dyszy mi w płucach zadyszka
coraz częściej już mi woli nie starcza
by poręczy zbutwiałej się złapać
patrząc w górę gdzie kapela gra walca
gasnę w dole bez sił by się wdrapać

PW