pod dotykiem nieba | version: 8.11.2014 00:19

Pozbawione zieleni ramiona drzew,
pulsując nagością w twarzy księżyca –
inaugurują festiwal pragnień
spektakularną, świetlistą prostotą.

W natchnieniu – niczym językami
wiatru – liżesz perłowe kosteczki,
rozbudzając instrument pragnień.

Zamknięta w wewnętrznej ciszy,
dreszczem wspinam się w wypukłość,
w posiadanie zagarniam twoje usta,
gdy opuszkami przebierasz w tonach.

Rozogniona,
nabieram dźwięków w płuca –
nim pożar obejmie wszystkie nerwy ciała.

©Ivka Nowak, 7 listopada 2014