pod dotykiem nieba | version: 24.05.2016 13:28

Pozbawione muślinu ramiona
pulsują nagością w twarzy księżyca.
Spektakularną prostotą
inaugurują festiwal pragnień.

W natchnieniu, niczym językami
wiatru, falujesz ciepłem szeptów.
Liżąc kosteczki pianina,
rozbudzasz uśpiony instrument.

Nastrojona chwilą,
wspinam się dreszczem w wypukłość,
w posiadanie zagarniam usta,
gdy opuszkami przebierasz w tonach.

Nim pożar obejmie całą sieć
neuronów, pękam pod ich dotykiem.


Yvonne Maria Nowa