Ach, wiosna | version: 21.02.2020 10:56

author: Ula eM
5.0/5 | 5


Zdążyłam.
Szara mgła i cisza w sercu
coraz częściej.
Ala nim zamknęły się wrota czasu
zdążyłam.
Wykrzyczane
powiedziane
wypłakane
wyszeptane.
Miotełką z piórek
jak najdelikatniej
omieść jeszcze ostatnie pyły,
zanim zmiknie mój swiat.
Może czasem jakieś drgnienie,
zapach,
przywoła niespelnione.
I cóż,
pyknięcie w kocie ucho
przywróci
równowagę.
Chodź kocie,
zostaliśmy sami.

Poem versions

 
COMMENTS


My rating

My rating:  

My rating

My rating:  
21.02.2020,  benari

My rating

My rating:  

My rating

My rating:  

My rating

My rating:  
21.02.2020,  Dekameron