uwertura na jedno pokolenie | version: 14.06.2015 12:02

w kondukcie szły smartfony i tablety
nie traciły czasu na wspomnienia
kreowały nową rzeczywistość
wklepywaną milczącymi palcami

kilka osób obarczonych wieńcami
posuwało się w powolnym rytmie
kto na przodzie
za trumną czy w trumnie

znałaś ją
tak
współczuję

była mało zabawowa
zasadnicza mama mówiła
nawet chciała zapraszać na obiad
jakoś nigdy nie chodziłam
nie chciałam grzebać się w przeszłości

teraz już nic nie powie
już się nawet mną nie zasmuci
niedzisiejszych uczuć jakby żal
nie napisze nic na face booku
wirtualny płomyk życia zgasł