Cień wiosny

W tym roku wiosna jakaś żałosna i chłodem wieje od wschodu
Zbierane myśli sen co się przyśnił o bezsilności narodu

Co noc powraca przynosząc kaca bolesne serca kłucie
Czuję że tonę myśli skłócone ranią jak kamyk w bucie

Cienie o brzasku suną po piasku jak jadowite żmije
Karmione strachem pod każdym dachem zegar złowieszczo bije

Jedni upadną i mocą żadną nikt nie podniesie ich z kolan
Inni zaś staną twarzą w twarz z przegraną zawrócić ich nikt nie zdoła

Albin