Παραμονές Χριστουγέννων... 2009

Τα παραθυρόφυλλα ξεχασμένα ανοιχτά
Βράδια ολόκληρα παραμονές Χριστουγέννων
Για να συνομιλούν αδιάκοπα τα λαμπιόνια
Του στολισμένου δέντρου μ’ εκείνα
Των δρόμων και των μπαλκονιών.
Εφέτος αντί για δέντρο προτίμησα
Να στολίσω τη φθαρμένη μου ψυχή
Και για αστέρι ψηλά, ένα ποίημα.

Τα παραθυρόφυλλα ξεχασμένα ανοιχτά
Δίπλα μας δυο νυχτοφύλακες σκιές αγκαλιά
Κι εγώ μέσα στη νύχτα σου ψιθυρίζω αστέρια
Φοβισμένα προσχέδια από σημειώσεις μου
Ψηλαφίζω στίχους, ξεφλουδίζω μερικούς
Περνώντας τους μέσα από μια αγάπη διάτρητη
Τους κυκλώνω γύρω από το λαιμό σου
Αλυσίδα χρυσή.