Secunda

Przed nią książęta do nóg czołem biją,
Złote rzucają noszenia cesarze,
Królom się wieńce po skroniach nie wiją,
Ni dyjamenty na głowach w pożarze
Bogatym sieją. Ona patrzy, czyją
Ma być - w lamowej rozpiera czamarze
Po krześle boki, świat ma pod trzewikiem,
A drugim depce Wulturna z Afrykiem.