Fuga bez treści
słowa bez dzieci spijamy co wieczór
pijemy w południe, spijamy je w dzień
grób znaczeń kopiemy w papierze
i ciasno kładziemy się w nim
gdzie byłaś Anastazjo gdy
słowa bez dzieci piliśmy co dzień
gdy psy na gwizd swoich panów
zmieniały znane nam światło w cień
pijemy w południe, spijamy je w dzień
grób znaczeń kopiemy w papierze
i ciasno kładziemy się w nim
gdzie byłaś Anastazjo gdy
słowa bez dzieci piliśmy co dzień
gdy psy na gwizd swoich panów
zmieniały znane nam światło w cień
My rating
My rating
My rating
Wdzięczna
za przypomnienie Celana. Intertekstualność podnosi wiersz do wyższej sfery. Tu rodzi się literacka arystokracja ;)My rating
My rating
Miłośników Celana i "Fugi śmierci"
przepraszam za zastosowane zapożyczenie, ale mam silne wrażenie, że śmierć, o której pisał Celan, została poprzedzona śmiercią, o której napisałem ja.