ECCE HOMO /ON MUSI/ | version: 19.08.2024 16:58
ON MUSI
Ni motyl… kwiat
nawet nie liść
on człowiek tylko
on czasem w świat
gdzieś ku naturze
ulicą pustą
gdy wstaje dzień
za rysą szarą
blizną na murze
goniąc swój cień
cicho w samotność
świateł za wzgórzem
on musi iść…
Bo… musi iść
musi… brnąć
czasem
w smutku… goryczy
w znoju i trudzie
i musi biec
i musi gonić…
jak pies bez smyczy
pod wiatr… przez burze
sięgając gwiazd
krain iluzji
by ogień przynieść…
by łzę uronić
⊰Ҝற$⊱……………………………… T☀ruń - 19 lutego '95
Ni motyl… kwiat
nawet nie liść
on człowiek tylko
on czasem w świat
gdzieś ku naturze
ulicą pustą
gdy wstaje dzień
za rysą szarą
blizną na murze
goniąc swój cień
cicho w samotność
świateł za wzgórzem
on musi iść…
Bo… musi iść
musi… brnąć
czasem
w smutku… goryczy
w znoju i trudzie
i musi biec
i musi gonić…
jak pies bez smyczy
pod wiatr… przez burze
sięgając gwiazd
krain iluzji
by ogień przynieść…
by łzę uronić
⊰Ҝற$⊱……………………………… T☀ruń - 19 lutego '95
Poem versions
- 20.08.2024 16:32
- 19.08.2024 16:58

My rating