Stan wyjątkowy

O szóstej rano
wolność jeszcze spała,
przykryta kołdrą z gazet -
wczorajszych, nieaktualnych...

Na klatce schodowej
cisza miała wojskowe buty,
zostawiała ślady
nawet na palcach.

Telefon milczał
jak pouczony świadek,
a radio mówiło głosem,
który nie znał pytań.

Kolejka po chleb
ustawiała się szybciej niż myśli,
bo myśli jak to myśli -
miały skłonność do ucieczki.

Na kartkach było wszystko:
cukier, mięso, czas -
a jednak zabrakło miejsca
na zwyczajne dlaczego?

Zima przyszła punktualnie,
jakby miała rozkaz.
Mróz konserwował strach,
żeby starczył na długo.

Historia notowała fakty.
My oddechy.
I tylko dzieci
bawiły się w wojnę,
nie wiedząc,
że to dorosłym
zabroniono zabawy w wolność!


Augsburg, 13 grudnia 2025