Helleński wawrzyn

(na podstawie wiersza Aale Marii Tynni)

O, helleński dostojny wawrzynie!
Ty stęskniony, patrzący mgliście!
Twoja sława nigdy nie minie,
bo wysoko pną się twe liście.
Połyskując, korona twa wieńczy
pień potężny, podniosły w swej dumie.
Ty się kłaniasz tylko zwycięzcy,
który wygrywać umie.

O, twe piękno, harmonia w twych liściach!
Ach ten połysk surowy, ta zieleń!
Ciebie chwali ziemia ojczysta
obroniona przed nieprzyjacielem.
Bohaterów cię ziemia wychwala
głosem miałkim i brzmiącym niemile,
bo twój dom, to nie ta piękna sala,
lecz Maraton i Termopile.

O, helleński wawrzynie uroczy,
wywyższony, stojący na szczycie!
Jeśli dojrzą wysokość twą oczy,
serce zawsze utonie w zachwycie!
Aż do nieba podnosisz swą głowę
tylko korzeń do ziemi się wciska.
Rozgrywają pod twoim listowiem
ponadczasowe Igrzyska.