Toast na szczęście

Gdy mi Ciebie zabraknie
może raz jeszcze spojrzysz
na te wyblakłe kartki
morsa wody na lustrze


tak w głebinę szeroką
wypłyniemy z powrotem
szukając swojego szczęścia
myśli dali wysoko

ona pozwoli to przetrwać
miłość kwiatami usłanymi
dywan i kielich na szczęście toast
trolejbus na skroni


chociaz szyby zamazane
przetrzesz chusteczką głęboko
powstanie szklanka jak lustro
spojrzysz mi w oczy głęboko...