umierasz za to co nie zszyte

autor:  Przemek Trenk
5.0/5 | 6


nasze dusze jak dwie jaskółki mieszkające w plamie na suficie
ktoś nas ukrzyżował
zostawił podpis
"poecie trzęsą się ręce"
więc może nie patrzmy w górę

na brzegu jaskółczych skrzydeł
złośliwy demiurg zszywa cierpienie
mityczną fastrygą
teraz wystarczy poczekać aż rozpruje się gorączką a sól spłynie po policzku

skok na bungee w milisekundę samobójstwa
a potem ten spokój
który zakwita po lewej skóry

zatem po ilu bezsennych nocy można osiągnąć delirium?
druga butelka a mankiety brudne od ziemi

czy zdążysz uwierzyć w miłość
czy może umrzesz za to co niezszyte?



 
KOMENTARZE


Moja ocena

Moja ocena:  

Moja ocena

Moja ocena:  

Moja ocena

Moja ocena:  

Moja ocena

Moja ocena:  

Moja ocena

Moja ocena:  

Moja ocena

Moja ocena: