IMPRESJE KOŁOBRZESKIE

IMPRESJE KOŁOBRZESKIE

Nieskończone fale mórz
bez­den­ne po horyzont głę­bie
prze­past­nych przestworzy
odmęty niezmierzone
w szafir i seledyn strojne
zefiry nadeń czarnoksięskie
i tajemnice wietrznie wieczne
serca zakochane o brzegi rozbite
jak rozmyte weń tęcze

Przeźroczyste aquarium
estuarium jak łzy słone
po widnokrąg magią
sine różowieją zorze
co szepcą śpiewnie i szeleszczą
pierzchają w bryz echa
szumne szkwałem, sztormem
tobie twoje tonie Posejdonie
niespętane, sza­lo­ne i ogrom­ne

Przed Stella Polaris obliczem
życie ku bezbrzeżom spływa
faluje… niczym lapis lazuli w błękicie
ciągle niespokojne
ni minuty ciszy
nad czeluści żywiołem
wpływają doń słów rzeki
by ostać na wieki
zatopione w ich księgozbiorze

⊰Ҝற$⊱……………………………………………………… Kołobrzeg - 26 lutego '22