kolor zwiedza me milczenie

beczka wypełniona świętym napojem
przemycona przez granicę

nocy i dnia. przepraszam parę, to liczba z prawdy
wywodzę się z prawdy roku nieznanego malarza
skrapla się we mnie tchnienie rosyjskich żołnierzy
umeblowane pokoje wieczne

ojca i matki to dar, dług młodości i starości, kocham ich obojga
kocham też miłość mą Jedyną.
pewna i wahająca się gwiazdą na niebie
krzyczy: jutro się urodzę dla ciebie

jutro kupię natchnienie od samego siebie

- płonę