Żurawie (Grus grus)

autor:  Isabella Degen
5.0/5 | 10


odleciały już żurawie
ptasim alfabetem
z głośnym klangorem
z echem skarg cierpiących dusz

malowały na błękicie
tajemnicze znaki
przewodników nieba
czarodziejów mórz

na skrzydłach
poniosły wędrujące dusze
do miejsca przeznaczenia
do wiecznej przystani

żurawie pielgrzymi nieba
w ptasich gwiazdozbiorach
w szarych warkoczach
magicznych kluczy
...
znów powrócą
na wiosnę

Wersje wiersza


 
KOMENTARZE


Moja ocena

Moja ocena:  

Moja ocena

Moja ocena:  

Moja ocena

Moja ocena:  

Moja ocena

Moja ocena:  

Moja ocena

Moja ocena:  

Moja ocena

Moja ocena:  

Moja ocena

Moja ocena:  

Moja ocena

Moja ocena:  

Moja ocena

Moja ocena:  

Moja ocena

Moja ocena: