Hommage a' Salvador Dali

reminiscencja raju utraconego
zawiodła cię do wieczności
z niepokalaną intuicją
wkroczyłeś w trwałość pamięci
która rozpłynęła się na zawsze
w miękkich zegarach
wibrująca energia kosmologii
między niebem a ziemią
wyzwoliła zmysły twoje
syna Katalonii
rozpętała burzę uczuć
cierpienia namiętności pożądania
nieokiełzanych pragnień
czających się w szufladach
sekretnych twych tajemnic
w poszukiwaniu archetypu
cząstek materii
twego feniksologicznego
się odradzania