… NI PTAKÓW, CO ODLECIAŁY

… NI PTAKÓW, CO ODLECIAŁY

W nurtach pełznącego czasu
tutejszego wszetecznie
bije jeszcze Ziemi chore serce
ze strachu
zwolna twardnieje na kamień
krzyczy głośno i zrozumiale
swą skargę
ze smutku, z przerażenia
że nie słychać już
wiewu wiatru echa
ni szmeru wody
ni ptaków, co odleciały
i nigdy się nie ukażą
nigdy się nie poskarżą
na kamienne rumowiska
na cieni martwych drzew
grozę i…
zatęchłą nierzeczywistość

⊰Ҝற$⊱……………………………………… Ostrów Wlkp. - 26 maja '23