Wiecznie głodny

5.0/5 | 4


Utul mego serca dynastię dobrej woli
utul pokoleń zatrzęsienie
utul kryptę z mrzonek konwalii dojrzewającej,
a redagowanej słusznie przez słońce!

(Z przędzą w sztolni szukam ugody)

kolporter świętego uczucia miłości
ordynator kwintesencji
zastygają morza, budzi się martyrologia szeptu

Do dziesiątego pokolenia! – Jeśli
formalność będzie nad kwestią uczuć

Zbudujemy dom na skale
uczynimy go pięknym
Nasz przychówek będzie dostatnim zaborem,

Tak jak wszystko co uczyniłeś
za sprawą rzymskiego tryptyku

Damy Bogu krew z umysłu wiecznie głodnego
wiecznie pewnego
wiecznie wahającego
wiecznie razowego

choć jego siłą i potęgą Wielokrotność

Poznania

Wersje wiersza


 
KOMENTARZE


Moja ocena

Moja ocena:  

Moja ocena

Moja ocena:  

Moja ocena

Moja ocena:  

Moja ocena

Moja ocena: