SERCE CZUWA

SERCE CZUWA

Dręczy bezwłady balast
zjawisk ciężkich myśli
zegara jednostajne terkoty
mierzące czasu oślepły wrzask
w jedwabiu bezgwiezdnej nocy
pośród rzeczy nieistotnych
pomiętych, zapomnianych
nieuchwytnych

W wąwozach czasu
zagłusza cichy wolności zew
szczytne jeszcze marzenia
dojmująco zacienia
gdy posłuszny głuszy
Księżyc słodko drzemie
w azylu obłoków i mgieł dżemie

Tkliwe czuwa serce
drży zagubione
lecz dzielnie bije jeszcze
choć chwila po chwili odchodzi
z przepastnej gęstwy
pytań bez odpowiedzi

⊰Ҝற$⊱……………………………………………………… T☀ruń - 8 lutego '23