idąc z życiem

płynie życie tańcem
woda w rzece niesie wieńce
uniesione ręce
złożone spracowane dłonie
wychwalam Ciebie Ojcze
bywasz wszędzie
kto ochroni wnętrze
wyrwie z zębów wilków
przed złymi nas biedaków
przed niesprawiedliwością osądu
podłym szaleństwem
opętaniem dzikim szałem

samotnie idę miastem
wyczytałem hasło na murze
dużo pod ścianą umrze
nie stać wielu
na czas nie gotowi
nadstawić ducha ciało
umrzeć śmiało

ludzie modlą się do Boga
nie będzie przebacz trwoga
do nieba las rąk to oni
na piersi skrzyżowanych dłoni
spojrzał anioł nie chciał
zgubił pióro odleciał

zachowaj trzeźwy umysł czuwaj
nie poddamy się należy iść
iście nam wpojono w domu