nasza matka

Każdy promyk na tej Ziemi
każdy żywioł obłok kwiatów
jest przy tobie także i o mnie
bo to wszystko jest to widokiem


popatrz w górę spójrz na Ziemię
każdy krok usterka jego
bo to wszystko sie powiela
i historia Pana doda kroku


jak w albumie stare zdjęcia
mają swoją duszę tego
który kroczył po tej dolinie
płacz oswobodzi jego ludzki grzech


bo pół swiata jest to żywioł
każdy ma już zasób wiedzy
gdy odwrócisz kartę swoją
dom nasz wspólnota naszej planety


niech raduje się twoje serce
podnieś oczy utęsknione
na tym kole siedzą wszyscy
duch ostoja naszej matki krew