Koloratka i kołnierzyk

Jak daleko sięga pamięć
Czy ktoś wierzy czy nie wierzy
Światem zawsze rządzą dranie
Koloratka i kołnierzyk

Czerń sutanny grzech przysłania
Biel koszuli zaś go strzeże
Czarny kolor brud pochłania
Brud się kryje za kołnierzem

– Będzie dobrze – słyszysz w progu
Chcesz żyć wiecznie musisz wierzyć
Co jest boskie oddaj bogu
Resztę weźmie ci kołnierzyk

Kiedy rusza król na wojnę
Błogosławi się rycerzy
Siły boskie siły zbrojne
Koloratka i kołnierzyk

Cierpień których świat był świadkiem
Nikt dziś nie potrafi zmierzyć
Zyski dzielą zaś ukradkiem
Koloratka i kołnierzyk

Idą w gruz autorytety
Prezydentów i papieży
Bo to zwykli są niestety
Koloratka i kołnierzyk

A że dzierżą złote trony
Nie przejmują się ryzykiem
Łżąc z mównicy i ambony
Koloratka z kołnierzykiem

I tak trwają kurwy chciwe
Na kolanach wśród pacierzy
W konkordatu komitywie
Koloratka i kołnierzyk

Albin