.............. | version: 8.08.2016 20:07

Nie mów do mnie nic już więcej
Bo za dużo tutaj słów
Jeszcze gorzej zaraz będzie
Ktoś na pewno spadnie w dół

W zakamarkach naszych oczu
Ukrywamy resztki sił
Poszukując w swych spojrzeniach
Śladów przedawnionych blizn

Podaj mi dłoń i chodźmy na spacer
Zostawmy nad rzeką nasz cały strach
A potem wróćmy, wiedząc, że jutro
Znowu będziemy się siebie bać

Po co nam te wszystkie bzdury
Gromadzone wewnątrz nas
Radio naszych bladych myśli
Dawno już przestało grać

Mogliśmy na skrzyżowaniu
Ostatecznie poddać się
Białą flagą owijając
Co już dawno martwe jest

Podaj mi dłoń i chodźmy na spacer
Zostawmy nad rzeką nasz cały strach
A potem wróćmy, wiedząc, że jutro
Znowu będziemy się siebie bać

Może nie jest nam pisane
Zrozumienie własnych wad
Może nie jest już tak łatwo
Przezwyciężyć to, co w nas

Może wcale tak nie było
I nie miało też tak być
Jedno wiemy dziś na pewno
Że nie chcemy zmienić nic

Podaj mi dłoń i chodźmy na spacer
Zostawmy nad rzeką nasz cały strach
A potem wróćmy, wiedząc, że jutro
Znowu będziemy się siebie bać