Odpoczynek na przydrożnym kamieniu

Nie wiesz, co to ten świat?
To ludzie. Trudno tak żyć,
kochać i pochłaniać piękno
nie mówiąc nikomu,
z nikim nie dzielić się.

Szczęście w świecie, to
gdy odnajdziesz mówiących
twoim językiem, widzących
twoimi oczami, wtedy pozwalasz
brać swoje serce w dłonie.

A smutek,
gdy nie znajdujesz.
Jeśli ich nie spotykasz
i wiesz, że nie nadejdą.

Dlatego trzeba robić zapasy na złą godzinę,
gdy dobre słowo
cenniejsze będzie niż chleb.
To rzadki towar, prawie tak
jak miłość.

I to właśnie jest świat.

Można mieć wszystko
i cierpieć głód.
Można nic nie mieć
a być sytym.